کد مطلب:228257 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:250
احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی کوفی
وی از ثقات راویان حدیث و صاحب «كتاب الجامع» است كه به «جامع بزنطی» معروف است. بزنطی از محضر حضرت موسی بن جعفر(ع) نیز كسب فیض نموده و نزد حضرت رضا(ع) مرتبه و منزلتی داشته و پس از آن حضرت، به فرزندش جوادالائمه(ع) نیز اختصاص داشته است.
بزنطی از كسانی است كه متقدمان شیعه، احادیث منقول از وی را ـ گرچه مرسلاً نقل كرده باشد ـ موصوف به صحّت شمرده و به فقه و فضل وی اقرار داشته اند. وفات وی به سال 221 هجری (یعنی 18 سال پس از درگذشت حضرت رضا علیه السلام) اتفاق افتاد.
بزنطی منسوب به بیزانطیه، یكی از مستعمرات یونانی است كه توسط قسطنطین كبیر در سده هفتم پیش از میلاد تجدید بنا شده و پایتخت امپراتوری روم شرقی (دولت بیزانس) بود و به همین دلیل نام قسطنطنیه را بر آن نهادند. بعید نیست كه خود بزنطی یا پدران او، در جنگهای بین مسلمانان و روم شرقی اسیر شده و به دیار اسلامی انتقال یافته، یا به خواسته خویش به بلاد بین النهرین مهاجرت نموده و در كوفه سكونت گزیده باشند. از آن جا كه علاّمه در رجال خود از او به عنوان (مولی السكونی) یاد كرده، احتمال اسارت وی تقویت می شود، زیرا به احتمال قوی، معنی مولی در این جا (آزاد كرده) است كه معلوم می شود وی نخست غلام سكونی بوده كه خود از اصحاب حضرت صادق به شمار می رفته و قضاوت بصره را بر عهده داشته و مردی موجّه شمرده می شده است.
احتمال دیگری نیز موجود است و آن این كه مولی به معنی حلیف و هم پیمان باشد، این نیز احتمال اسارت یا مهاجرت بزنطی را تأیید می كند، زیرا معمولاً افراد غیرعرب خود را به شخصیتها یا قبایل معروف منتسب می كردند و با آنان پیمان می بستند. بزنطی از كسانی است كه متقدمان شیعه، تمامی احادیث منقول از وی را موصوف به صحّت شمرده اند و اقرار به فقه و فضل وی داشته اند.
بزنطی از كسانی است كه متقدمان شیعه، احادیث منقول از وی را ـ گرچه مرسلاً نقل كرده باشد ـ موصوف به صحّت شمرده و به فقه و فضل وی اقرار داشته اند. وفات وی به سال 221 هجری (یعنی 18 سال پس از درگذشت حضرت رضا علیه السلام) اتفاق افتاد.
بزنطی منسوب به بیزانطیه، یكی از مستعمرات یونانی است كه توسط قسطنطین كبیر در سده هفتم پیش از میلاد تجدید بنا شده و پایتخت امپراتوری روم شرقی (دولت بیزانس) بود و به همین دلیل نام قسطنطنیه را بر آن نهادند. بعید نیست كه خود بزنطی یا پدران او، در جنگهای بین مسلمانان و روم شرقی اسیر شده و به دیار اسلامی انتقال یافته، یا به خواسته خویش به بلاد بین النهرین مهاجرت نموده و در كوفه سكونت گزیده باشند. از آن جا كه علاّمه در رجال خود از او به عنوان (مولی السكونی) یاد كرده، احتمال اسارت وی تقویت می شود، زیرا به احتمال قوی، معنی مولی در این جا (آزاد كرده) است كه معلوم می شود وی نخست غلام سكونی بوده كه خود از اصحاب حضرت صادق به شمار می رفته و قضاوت بصره را بر عهده داشته و مردی موجّه شمرده می شده است.
احتمال دیگری نیز موجود است و آن این كه مولی به معنی حلیف و هم پیمان باشد، این نیز احتمال اسارت یا مهاجرت بزنطی را تأیید می كند، زیرا معمولاً افراد غیرعرب خود را به شخصیتها یا قبایل معروف منتسب می كردند و با آنان پیمان می بستند. بزنطی از كسانی است كه متقدمان شیعه، تمامی احادیث منقول از وی را موصوف به صحّت شمرده اند و اقرار به فقه و فضل وی داشته اند.